कट्ट्यावरच्या गप्पांना चांगलाच रंग चढला होता. गुढीपाडवा नुकताच झाल्यामुळे प्रत्येकाकडे काही ना काही तरी सांगण्यासारखं होतं. संजयने नवा मोबाईल घेतला होता, वैशालीने लॅपटॉप; तर सुनीलने हॅंडिकॅम. साहिल अजूनही आला नव्हता. त्यामुळे एकीकडे नव्या वस्तू हाताळताना साहिलच्या नावाने तिघांचा शिव्याशाप सुरू होता. तेवढ्यात नव्या कोऱ्या गाडीचा हॉर्न वाजवत साहिल आला आणि तिघे जण शिव्या देत त्याच्या नव्या गाडीला न्याहाळू लागले. चार शब्दांच्या स्तुतीनंतर मंडळी "नॉर्मल'ला आली.
""सायल्या, पगार वाढलाय ना पुरेसा? नाही... म्हटलं आठ दिवस गाडीत येशील आणि पेट्रोलला हजार रुपये जाताहेत असं लक्षात आलं की परत गाडी"वर' येशील,'' संजयने खेचाखेचीस सुरवात केली.
""साहिल, तू एक काम कर. शिवानी आणि तू पेट्रोलसाठी "टीटीएमएम' करत जा. म्हणजे तुझ्या एकट्यावर "लोड' येणार नाही.'' वैशालीने टपली मारली.
""अरे गप्प बसा. तुम्हाला साहिल म्हणजे कारकून वाटला की काय? आपला दोस्त इंजिनिअर आहे. वेळ पडली तर पाण्याचेही पेट्रोल करेल!'' सुनीलने वाक्‍य संपवताच काही सेकंद सगळेजण शांत होते. त्याने हळूच डोळा मारला आणि सगळे खो-खो हसत सुटले.

यातील मजेचा भाग सोडून दिला तरी नव्याने वाहन घेणाऱ्यांनी आणि सध्याच्या वाहनधारकांनी कधी असा विचार केलाय? अख्खे जग ज्या तेलामुळे पेटून उठले आहे ते किती दिवस पुरणार आहे? भूगर्भात तेलाचे मुबलक साठे आहेत, असे म्हणण्याचे दिवस केव्हाच निघून गेले. खुद्द अमेरिकेच्या अध्यक्षांनादेखील तेलाच्या चिंतेमुळे झोप येत नाही. इथेनॉलपासून गाड्या चालवता येतात की नाही, याची खात्री करण्यासाठी ते नुकतेच ब्राझीलला जाऊन आले. 2025 पर्यंत तेलाची जागतिक मागणी आतापेक्षा 100 टक्‍क्‍यांनी वाढलेली असेल; आणि भारतातील तेलाची मागणी सुमारे 150 टक्‍क्‍यांनी वाढलेली असेल. भविष्यात भारत आणि चीनमुळे जागतिक पातळीवरील मागणी आणि पुरवठ्याची गणिते बदलण्याची शक्‍यताही व्यक्त केली जात आहे. अशा परिस्थितीत गाड्या न वापरणे, इतर पर्यायी इंधन वापरणे किंवा पाण्याचे पेट्रोल करणे हेच पर्याय आपल्यासमोर असणार आहेत.

पाण्याचे रासायनिक गुणधर्म पाहिल्यास आपल्याला लक्षात येईल की हायड्रोजनचे दोन अणू आणि ऑक्‍सिजनचा एक अणू यांपासून पाण्याचा एक रेणू तयार होतो. गेल्या दोन-तीन वर्षांपासून अनेक शास्त्रज्ञ या रासायनिक समीकरणाचा बारकाईने अभ्यास करत आहेत. साधारण वर्षभरापूर्वी अमेरिकेतील डॅनी क्‍लेन या संशोधकाने आपली फोर्ड एस्कॉर्ट गाडी चक्क पाण्यावर चालवून दाखविली! डॅनीने पाणीमिश्रित पेट्रोल किंवा फक्त पाणी अशा दोन्ही शक्‍यता पडताळून पाहिल्या आणि त्यांचा प्रयोग यशस्वी झाला. सुरवातीस सांगितल्याप्रमाणे पाण्यातील हायड्रोजनचा वापर करून डॅनीने ही किमया घडवून आणली. इलेक्‍ट्रोलिसिस या प्रक्रियेच्या साह्याने त्यांनी पाण्याचे अर्थात "एचटूओ'चे (H20) "एचएचओ' (HHO) या वायूमध्ये रूपांतर केले. या यंत्रणेस "हायब्रीड हायड्रोजन ऑक्‍सिजन सिस्टिम' (एचएचओएस) असे नाव दिले तर त्यातून तयार होणाऱ्या वायूस त्यांनी "ऍक्‍युजेन गॅस' असे नाव दिले. गाडीच्या इंजिनमध्ये किरकोळ बदल करून "ऍक्‍युजेन' जनरेटर बसविला, की तुमचीही गाडी पाण्यावर धावू लागेल. केवळ हायड्रोजन गॅसवर चालणाऱ्या गाड्यांमध्ये उच्च दाबाने हायड्रोजन वायू साठवून ठेवावा लागतो. त्यामुळे चालकाच्या जिवास धोका निर्माण होतो. "ऍक्‍युजेन'मध्ये लागेल तशी हायड्रोजन वायूची निर्मिती केली जाते. शिवाय पेट्रोल किंवा डिझेलमध्ये ऍक्‍युजेन वापरल्यास गाडीचे "ऍव्हरेज' 20 ते 30 टक्‍क्‍यांनी वाढते, असा दावाही डॅनी क्‍लेन यांनी केला आहे. "एचएचओ' वायूचा आणखी एक फायदा म्हणजे यात कुठेही कार्बन नसल्यामुळे या वायूचे पूर्ण ज्वलन होऊन शून्य प्रदूषण होते.

डॅनी क्‍लेन या यंत्रणेत आणखी काही सुधारणा करण्यासाठी अजूनही झटत आहेत. त्यांच्या कंपनीने व्यावसायिक तत्त्वावर ऍक्‍युजेन जनरेटरची विक्रीही सुरू केली आहे. आपल्याकडे प्रदूषण कमी करण्याकरिता "एलपीजी' किंवा "सीएनजी किट' बसविण्याची सक्ती करावी लागते. उद्या "ऍक्‍युजेन'सारखी यंत्रणा प्रचलित झाली आणि सर्व वाहनधारक पाणी वापरायला लागले तर किमान पाण्याचे भाव तरी सर्वसामान्यांना परवडतील असे राहावेत.
(सूचनाः ऍक्‍युजनेसारख्या यंत्रणेत डिस्टिल्ड वॉटर वापरावे लागते. त्यामुळे शेजारच्या ओढ्यातले किंवा मुळा-मुठेचे पाणी फुकट वापरता येईल, अशा कल्पनेत फार काळ रमू नये. तोपर्यंत मुळा-मुठेमधून "डिस्टिल्ड वॉटर' यायला लागले तर मात्र ते वापरता येईल.)